Prinses Poppy is de optimistische leider van de trollen. Samen met haar tegenpool Branch moet het onwaarschijnlijke duo hun vertrouwde wereld verlaten en belanden ze samen in een avontuur dat hun krachten op de proef stelt. Hun vijanden zijn de Bergens, pessimistische wezens die enkel blij zijn als ze trollen in hun maag hebben zitten.
Diepgang is ver te zoeken en het enige wat voor kinderen eng is, is het idee dat de Bergens de trollen op willen eten. De film zit vol met generieke covers van popsongs die aanstekelijk zouden moeten werken, maar dat effect bij niet wisten te bewerkstelligen.
Alle bekende songs, in een eigen jasje, werken aanstekelijk - dus meezingen is heel goed mogelijk. Trolls is net zo vrolijk als de karakters, poster en trailer eruit zien.
Die plot van goed versus kwaad is niet slecht, maar wordt al snel een voorspelbaar refrein. Dus om Trolls ook voor de ouders verteerbaar te houden, werd de film doorspekt met geadapteerde popmuziek.
Dat hun film niet vrij is van moralistische boodschapperigheid, is de makers uiteindelijk gemakkelijk te vergeven. Want Trolls weet jong en oud tot vrolijkheid te bewegen met dwarse humor, een spannend verhaal, uitbundige vormgeving en vooral ook: opzwepende muziek.
Dreamworks is vooral goed in spektakel en het tot leven wekken van snoezige wezentjes. Hun nieuwste telg Trolls biedt de overtreffende trap van beide.
Dreamworks zet wel meer in op muziekintermezzi (zie ook de Shrek-franchise), maar hier komt het om de een of andere reden gemakzuchtig over, zeker omdat het de plot eerder parkeert dan laat bewegen.
Justin Timberlake is executive music producer van deze film en dat merk je. De film zit muzikaal gezien goed in elkaar. Ik heb erg gelachen om de mash-ups en de vertrolling (ja, dat is nu een woord) van de nummers.
We maken ons soms druk dat films zijn gebaseerd op games, oude tekenfilms of speelgoed. Toen we vooraf hoorden dat er een op Lego gebaseerde film zou uitkomen, hadden we niet kunnen weten hoe ontzettend goed dit zou worden.
De muziek is bovendien een excuus om het hele palet van de regenboog en een serie vreemdsoortige, haast buitenaardse wezens voorbij te laten komen. Deze details zijn zo felgekleurd dat het glazuur van je tanden springt en je netvliezen van je oogbollen spatten, maar leveren ook lekker veel gekkigheid op.
Van deze concurrenten hebben de Minions niets te vrezen.
