Terwijl ze haar eerste stappen heeft gezet in een grote wereld, gaat Rey verder op haar epische reis met Finn, Poe en Luke Skywalker in het volgende hoofdstuk van de saga. Rey gaat in de leer bij Luke Skywalker op Ahch-To. Laatstgenoemde moet ondertussen afrekenen met een geloofscrisis. Intussen vechten het verzet en de First Order hun oorlog verder uit. Die strijd brengt hen naar nieuwe plekken in het sterrenstelsel, waaronder een casinostad waar de bovenklasse zich bevindt.
Een aanrader voor Star Wars fans, en voor de rest; wel de film duurt lang maar heeft heel wat humor en visueel vertier.
Alle bekende ingrediënten zijn terug, maar in veel opzichten is The Last Jedi de meest vernieuwende film in de serie.
Twee uur en 32 minuten. Zo lang heeft nieuwbakken Star Wars-regisseur Rian Johnson nodig om zijn verhaal te vertellen. The Last Jedi verveelt geen minuut.
The Last Jedi is gemaakt om te vermaken, te verwonderen en de kijker juist ruim twee uur juist uit deze wereld trekken. Dat is precies wat het doet.
Ikzelf ga vanavond met vrienden mee die de film voor de eerste keer zullen zien en dat is far, far away van vervelend, want The Last Jedi is een tweede en derde bioscoopbezoek absoluut waard!
Deze sequel straalt plezier uit. Alsof Johnson het volledige Lego-pakket aan Star Wars-personages kreeg aangereikt.
Er zitten genoeg nieuwe elementen in om een nieuwe generatie aan te spreken, maar er wordt met eerbied geknipoogd naar de films van weleer. Veruit bevrijdend is de rol die de vrouwen in dit deel hebben en het feit dat het niet een groot, eenzijdig en blank onderonsje is.
Des te betreurenswaardiger is het dat een anticlimax halverwege de film alle spanningsopbouw van daarvoor teniet doet. De beslissende handelingen van de belangrijkste personages geven het script richting, maar missen gegronde motieven
Deze film zal vooral herinnerd gaan worden aan wat het betekent voor de franchise. De film toont dat, met het juiste team, dit universum nog jaren meekan en vernieuwende, meeslepende films kan leveren.
De nieuwe Star Wars is emotioneel complexer, filmisch interessanter en al met al ronduit beter is dan zijn voorganger.
The Last Jedi ontwikkelt zich ondanks het rommelige begin tot een fantastische toevoeging aan het Star Wars-epos.
De nieuwe Star Wars-film is amusant en soms zelfs verrassend. Ook al klopt de chronologie van geen kanten, toch deugt de film: hij is spannend en maakt nieuwsgierig naar de afloop.
Zonder spoilers weg te geven, kunnen we zeggen dat het conflict tussen donker en licht in The Last Jedi een van de hoogtepunten uit de filmserie vormt. In het begin wordt helaas vaak geschakeld naar minder interessante aspecten, maar het laatste uur laat je wel degelijk met een goed gevoel achter.
Het grootste risico van een serie films zo ambitieus als deze, waarin de verhalen alle kanten op spinnen en men nog zeker een decennium hoopt te profiteren van de populariteit van personages, is dat een van de films onderontwikkeld blijft of als een tussenstop wordt gezien. Dat is het probleem van The Last Jedi.
Net zoals The Empire Strikes Back in de originele trilogie is deze achtste episode in de Star Wars-saga een veel donkerder hoofdstuk dan haar voorganger. Voeg daar een cerebrale, Christopher Nolan-achtige dimensie aan toe en je weet dat de scifisaga zich op onbekend terrein begeeft.
Star Wars: The Last Jedi is wederom een geslaagde Star Wars film. Het project bevat alle benodigde elementen en ieder relevant personage doet mee. Daarnaast is zo’n beetje al het acteerwerk ijzersterk.
De film bevat genoeg onverwachte wendingen die je zelf moet meemaken samen met een groot publiek in de bioscoop. The Last Jedi is absoluut enorm sterk met The Force!
