Een groep astronauten vertrekt voor een eerste missie naar Mars met de bedoeling de planeet te koloniseren. Na de lancering ontdekt een van hen dat ze zwanger is. Kort nadat de shuttle op Mars landt, bevalt ze van een zoon en sterft. Ze heeft echter nooit de identiteit van de vader prijsgegeven. Zestien jaar later is Gardner Elliot een tiener die zijn hele leven op de planeet heeft doorgebracht en slechts 14 mensen heeft ontmoet. Benieuwd naar de identiteit van zijn vader en de aarde wendt hij zich tot het internet waar hij een vriendschap opbouwt met een meisje uit Colorado genaamd Tulsa.
Er zit een enorme willekeur in de reacties van Gardner op de aardse aspecten en gewoonten die hem allemaal zo onbekend zijn. En wanneer hij wel reageert is dat met zo'n grote reactie dat de momenten waarin hij nauwelijks verbaasd lijkt des te meer opvallen.
Er zit meer in en achter het ambitieuze The Space Between Us dan je op het eerste gezicht zou denken, wat wellicht niet helemaal tot z’n recht komt, maar zolang het ons als publiek aan het denken zet over de wereld en onze taak daarin heeft de film toch zijn doel bereikt.
Het is niet eens zo'n gek idee: een youngadultfilm over buitenaardse puberliefde. Helaas valt de uitwerking tegen. Dankzij vreemde plottwists en een gebrek aan verfijning schiet de film zijn doel voorbij.
Het mist simpelweg een brede insteek, waardoor het verschillende doelgroepen kan bedienen. Het drama beklijft niet en de actie is weinig enerverend. De tienerromantiek zit dit te veel in de weg. Daarmee staat Chelsom dus op flinke achterstand, die gaandeweg alleen nog maar meer oploopt.
Het grootste gebrek van Chelsoms tienerromance is daarmee het complete gebrek aan originaliteit. Het plotverloop van de film laat zich eenvoudig raden, de thema’s en dilemma’s die de wegen van Gardner en Tulsa kruisen weerspiegelen het gros van de films die het young-adultgenre al voortbracht.
Het gebrek aan realisme speelt de film parten. Zestienjarigen vliegen rond in vliegtuigen, stelen auto’s met iPhone-apps en programmeren een robot alsof ze Anakin Skywalker zijn. Chronologisch klopt de film van geen kanten, met enorme plotgaten die zich met name uiten in de achtervolgingsscènes met helikopters. En zo kan je nog wel even door gaan.
