Khaled is een jonge Syrische vluchteling die bijna zijn hele familie heeft verloren. Hij heeft geen hoge verwachtingen meer van zijn leven. Toevallig belandt hij op een kolenschip tussen verstekelingen in de haven van Helsinki. Vervolgens zoekt hij moeizaam onderdak in de straten van Finse hoofdstad. Wikström is een voormalige handelsreiziger van rond de vijftig die voornamelijk overhemden en stropdassen voor mannen verkocht. Hij heeft zijn vrouw, die aan de drank verslaafd is, in de steek gelaten. Wikström baat heden ten dage een restaurant uit en houdt van een potje poker. De twee mannen kruisen elkaars pad en raken uiteindelijk bevriend.
Maar wat Kaurismäki als geen ander kan, is je met een flinke dosis kurkdroge humor, heerlijk absurdisme en een geweldig gevoel voor cool en rock-'n-roll aanmanen tot noblesse, solidariteit en weerstand. Ook als het nergens toe leidt. Zéker als het nergens toe leidt.
Kaurismäki vindt zich met deze film niet opnieuw uit, maar zit wel op toppunt van zijn kunnen: hier is een van de grappigste cineasten van onze tijd aan het werk.
De klare lijn en uitgekiende belichting maken zijn meest recente films een lust voor het oog.
Net die vreemde mix van minimalisme, afstandelijkheid, ingehouden emoties en heftig drama - gedrenkt in een nostalgisch sfeertje en rockabilly-geluiden - leverde Kaurismäki al heel wat succes op in het artistieke circuit.