Korea, de jaren 1930, tijdens de Japanse kolonisatie. Een jonge vrouw (Sookee) is aangenomen als dienstmeisje door een rijke Japanse erfgename (Hideko). Zij leeft op een groot landgoed, afgesloten van de buitenwereld en in de macht van een tirannieke oom. Maar Sookee heeft een geheim. Met de hulp van een oplichter, die zich uitgeeft voor een Japanse graaf, zijn er andere plannen voor Hideko...
The Handmaiden is een lust voor het oog en een genot voor liefhebbers van een plot met halsbrekende wendingen en sensationele omkeringen.
Chan-wook Park balanceert in het werk kostuumdrama, horror en erotiek op een magistrale manier. De regisseur heeft de film zo gestructureerd dat elke akte weer een avontuur op zich is. Hoewel daar wel een klein puntje van kritiek te vinden is: The Handmaiden is met een speelduur van 145 een redelijk langdradige affaire.
Maar alles in deze film is erotisch, van de gebeurtenissen tot en met de kadrages, met zijn fetisch shots van oorringen, inktpotten, vingerhoedjes, het gekletter van schoenen op het parket, of het openen van een korset. Om nog maar te zwijgen over het gebruik van zilveren ballen en zilveren klokjes die luiden op de maat van de orgasmes.
De stomende seksscènes voelen bijna out of place. Zulke uitingen van lusten in een adellijke Koreaanse familie in de jaren '30? Het geeft maar aan dat de setting, sfeer en het tijdsbesef uitstekend is. De twee botsen gigantisch met elkaar en ook dat is de charme van The Handmaiden.
De structuur van het boek is bewaard gebleven. Wat betekent dat je hetzelfde verhaal drie keer verteld krijgt, iedere keer vanuit een ander standpunt. Ieder verhaal ontkracht het vorige of maakt het nog krachtiger. Ook de snelheid, de absurditeiten en extremiteiten nemen voortdurend toe. En zo krijg je drie uitstekende films voor de prijs van één.
Bedriegers die zelf bedrogen worden zien we maar wát graag. Het oogstrelende The handmaiden speelt in op dat genoegen, al schudt regisseur Park Chan-wook daarbij wel steeds opnieuw de kaarten.
Het maakt van The Handmaiden - let op de talloze ingenieuze details ook - een even heerlijk als ironisch, een even uitgekookt als elegant oplichtersverhaal, verpakt als een vermakelijke en verleidelijke erotische thriller. Klasse.
Ja, naast een voorbeeld van hoe geweldig mysterieus een 'plotpuzzel' óók kan zijn, gaat deze wel verder dan enkel zo’n rationele uitdaging. Thematisch gezien voelde ik dus wel wat urgentie, naast heerlijk vermaak en zeker ook erotische spanning.
The Handmaiden is extravagant, sexy, onvoorspelbaar en gaat soms net een stapje te ver. Maar dat maakt hem juist tot één van de boeiendste films van de afgelopen tijd.
Hoewel het moeilijk is appels met peren te vergelijken, hoe moet je dan The Handmaiden in hemelsnaam waarderen? Net zo prachtig gefilmd en sfeervol, maar gesteund door een bijzonder sterk verhaal, fantastisch geacteerd, alsook perfect gemonteerd en geregisseerd.
Afwisselend een duistere psychologische thriller, een stoute verkenning van op hol geslagen fetisjisme, een amusant kat- en muisspel, een passionele romance en een sierlijk historisch drama, kan The Handmaiden in zijn geheel echter een cinefiel genoegen genoemd worden.
Chon-wook Park is terug!! Na het zeker niet onaardige Stoker lijkt de regisseur toch beter op zijn plek met films van eigen bodem en dat maakt van The Handmaiden een zeer bijzondere film welke ondanks de ruim 2 uur durende speelduur nergens verveelt en regelmatig verrast.
Oldboy-cineast Park Chan-wook verkast een door en door Britse erotische thriller naar Korea anno jaren 30. Het resultaat is een verleidelijke, donker geestige en bijzonder kinky film, die de vleselijkheid van La vie d’Adèle kruist met oplichterij à la Matchstick Men.
