Suburbicon is de naam van een rustig, familievriendelijk stadje met betaalbare woningen inclusief gemanicuurd gazon, de ideale plaats om een gezin te stichten. Ondanks dat iedereen zo gelukkig is in Suburbicon, wordt het leven van de perfecte familie Lodge door een nare gebeurtenis volledig overhoop gehaald. Het gezin werkt zich in een diep web van chantage, wraak en verraad wanneer er vervolgens een reeks verdachte gebeurtenissen voorvallen in het huishouden.
De verhouding tussen beide plotcomponenten is zo scheef als wat; de Mayers krijgen nog niet eens een kwart van de aandacht die de Lodges krijgen en de toon van beide verhaallijnen verschilt te sterk.
Zwarte komedie neemt Trumps Amerika op de korrel.
George Clooney wil graag iets zeggen over racisme, maar neemt zijn verhaal en personages niet serieus. Suburbicon is een oubollige film-noirparodie met acteurs die hun typetjes niet overstijgen.
George Clooney combineerde twee scripts die nog op de stapel lagen. In plaats van twee goede films wordt het één teleurstelling.
Ondanks dat beide verhaallijnen ondermaats overkomen, is Suburbicon als geheel een zeer vermakelijke film, met als vanouds de typische humor van de Coens en goed uitgewerkte spannende scènes.
Oorlogsepos The Monuments Men (2014) was futloos en flopte. Nu ook zijn zwarte komedie Suburbicon mislukt, wordt het de vraag of George Clooney wel zo goed kan regisseren.
Het lijkt alsof de film zelf niet zo goed weet of het nou een comedy of een duister moordmysterie wil zijn. Het resultaat is een teleurstellende mengelmoes van beiden.
Toch kom je met een onbevredigd gevoel de bioscoop uit: "Het was niet echt slecht, maar ook niet heel goed. Op zich was het een prima film, maar wat is er nou eigenlijk gebeurd?".
Want dat is Suburbicon in de eerste plaats: leuk kijkvoer en van een hoger niveau dan wat we tegenwoordig uit Hollywood in onze maag gesplitst krijgen.
