Het leven van de succesvolle schrijver Jan Meerman wordt ondersteboven gekeerd wanneer zijn moeder onverwachts een beroerte krijgt. Zijn flamboyante en levendige moeder verliest haar spraakvermogen. Haar spraak wordt herleid tot jammerlijke kreten en brabbeltaal. Jan worstelt in deze moeilijke periode met de deadline van zijn nieuwe roman. De confrontatie die Jan moet aangaan met zijn moeder dwingen hem om alles in vraag te stellen, ook zijn literaire prioriteiten.
Voor elk aangrijpend tafereel serveert Van Mieghem er minstens twee die je volledig koud laten
Een intense, emotionele en ontroerende momentopname. Maar dan is het op. En dooft jammer genoeg samen met moeder ook de film uit.
Aangrijpend onderwerp, zwakke film.
Het gebrek aan creativiteit, visie en voeling met het materiaal nekken deze verfilming op hardvochtige wijze.
Sprakeloos kan bogen op delicaat acteerwerk van Viviane De Muynck. Als Josée geeft ze het dementieproces hartverscheurend gestalte: een vreemde in een vertrouwd lichaam, met lucide momenten die valse hoop geven.
Stany Crets speelt een glansrol. Hij laat de onmacht van de schrijver voelen, maar ook de woede om de anonieme behandeling van zijn moeder in het ziekenhuis, de twijfel aan de zin van het leven en het allesoverheersende verdriet.
De grootste verdienste van deze Sprakeloos is misschien wel dat hij nooit de behoefte voelt om de vele emotionele scènes in te vetten. Stany Crets zal nooit mijn favoriete acteur worden, maar hij geeft de film wel - op een enkel wankel moment na - een degelijk zwaartepunt.