Patriots Day volgt de gebeurtenissen rondom de bomaanslag tijdens de Boston Marathon in 2013. Na de aanslag werkte politiecommissaris Ed Davis nauw samen met de FBI. Samen met zijn team deden ze onderzoek naar de aanslag en joegen ze de daders op.
Dit moest een serieus drama worden over een klopjacht op twee terroristen,maar het werd een ongeloofwaardige B-film. Mark Wahlbergs personage is een handig bindmiddel voor het scenario, maar een ramp voor de film.
Patriots Day een goede film die respectvol omgaat met de gebeurtenissen en een cinematisch eerbetoon aan de betrokkenen van die vreselijke aanslag.
Het algehele gebrek aan nuance staat de uitdieping van personages en het creëren van een emotioneel complex drama in de weg. Er is simpel gezegd een té duidelijk onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad: Amerikaanse politieagenten zijn de helden en terroristen zijn de schurken.
Nergens biedt de film enig inzicht in de psyche van de daders. En dat is jammer, want gelaagde personages hadden de nodige diepgang kunnen creëren, zonder per definitie afbreuk te doen aan de ernst van de ramp. Nu rust Patriots Day te veel op een eenzijdige en kritiekloze moraal van zelfverheerlijking en - de filmtitel zegt het al - patriottisme.
Peter Berg zet dit jaar na Deepwater Horizon zijn tweede kwalitatief hoogstaande waargebeurde verhaal neer en slaagt daarin met verve.
Werkelijkheid en fictie worden lukraak en zonder onderscheid geplukt uit ons collectieve beeldenbewustzijn. Echte beelden van de marathon, interviewtjes met echte hoofdrolspelers en getuigen tot slot doen alsof de film een docudrama is. Iets wat hij niet kan waarmaken.
De keuze om de film te beginnen met minstens zes verhaallijnen en een karakter of tien zorgt voor een stroeve start en de sentimentele ondertoon helpt ook niet echt mee. Pas als de daders van de aanslag bekend zijn en de klopjacht begint, krijgt Patriots Day vaart en houdt die redelijk goed vast tot de finishlijn.
