Het verhaal van Katherine Johnson, Dorothy Vaughn en Mary Jackson. Drie briljante Afro-Amerikaanse vrouwen die werken bij NASA. Ze weten belangrijke wiskundige data te leveren om de eerste succesvolle ruimtemissie te realiseren. Deze prestatie zou het vertrouwen van de natie herstellen en zou mensen, ongeacht ras of geslacht, inspireren om groots te dromen. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Ondanks de ontroerende kwesties die aan het hart liggen van dit verhaal groeit Hidden Figures uit tot een inspirerende feelgoodfilm vol sterke acteerprestaties. Het is een bewonderenswaardige poging om dit vergeten stukje Amerikaanse geschiedenis aan het voetlicht te brengen.
Verder is de film bovengemiddeld goed, maar het is met name de combinatie van de acteurs en het voor ons onbekende verhaal dat Hidden Figures de moeite waard maakt.
Hidden Figures ontbeert vooral subtiliteit, waarbij een thema als rassenscheiding flink wordt aangedikt en vooral lijkt te worden gebruikt om een punt te maken. De film belicht een op zich een interessant hoofdstuk in de Amerikaanse ruimtevaartgeschiedenis, maar legt de balans qua invalshoek totaal verkeerd.
Historisch interessant, maatschappelijk relevant en voorzien van een lekker ruikend feel good deodorant. En dat allemaal netjes gebald in een vlot voorbijglijdende twee uur. Knisperig krokant cinemavoer, met andere woorden.
Hidden Figures maakte mijn verwachtingen wel waar. Het was een mooie film met een prachtig verhaal.
Ondanks de zware thema’s van de film is het met recht een feelgoodfilm die haar drie nominaties hopelijk weet waar te maken tijdens de aankomende Academy Awards. Hidden Figures is daarmee één van de Oscarfilms die niets anders is dan perfect en een bioscoopbezoek absoluut waard is!
Het meest verdienstelijk is evenwel hoe Hidden Figures zeer juist de sfeer van begin jaren 60 weet op te roepen, een klimaat van rassensegregatie ("color people") maar ook van ongebreideld optimisme, van "hard werken en dan komen we er wel".
Ik heb zelf rondom de Oscars alle ‘belangrijke’ films gekeken, en dan kan ik wel eens licht verzadigd en/of verwend raken, maar ik ben dus best blij dat ik ‘m toch gezien heb, juist vanwege dat opmerkelijke en ongelooflijke waargebeurde verhaal.
Hidden Figures legt haarfijn bloot dat geïnstitutionaliseerd racisme niet louter iets is van ongeschoolde rednecks, maar dat ook de knappe koppen zich er (onbedoeld) schuldig aan maken.
Hidden Figures brengt niet heel veel nieuws, maar is desondanks een hele fijne feelgoodfilm. Met goed acteerwerk, een inspirerend verhaal en swingende muziek staat de film gegarandeerd voor een mooie bioscoopavond.
De sfeer die Hidden Figures uitademt is op en top jaren zestig: de interieurs, de auto’s en de mode, vooral een hoogtepunt voor de dames uit die tijd, zijn spot on. Hidden Figures is het soort film waarbij je moet lachen en huilen, maar dat je met een goed gevoel achterlaat.
Dit is zo'n zeldzame, perfect uitgevoerde mainstream Hollywoodproductie van het allerbeste allooi. Zonder erg diep in hun psychologie te graven raken heel wat personages de juiste snaar.
Met veel bombarie gebracht met een aantal Oscar nominaties op zak, stelt de Hidden Figures als kwaliteitsfilm teleur. Als feel good film houden de drie dames de film overeind en is deze best vermakelijk zonder te diep te willen gaan.
Kortom, Hidden Figures mogen we de verrassing van 2017 voor 20th Century Fox noemen, een stuk beter dan die andere verrassing Why Him?, maar het is geen klassieker zoals La La Land.
Verwar 'voorspelbaar' trouwens niet met 'cliché'. In tegenstelling tot wat je zou verwachten van een Hollywoodfilm waarin seksisme en racisme aan de kaak worden gesteld, verdwijnen de problemen niet zomaar met de zwaai van een toverstok. Alles wordt min of meer realistisch weergegeven.
