Het verhaal volgt vijf beste vriendinnen van de middelbare school die zich jaren later herenigen voor een wild vrijgezellenfeest in Miami. Het feest neemt een donkere wending wanneer ze per ongeluk een mannelijke stripper doden. De vriendinnen worden gedwongen de koppen bij elkaar te steken om het ongeval te verbloemen.
Helaas geeft de film flink zichzelf niet genoeg tijd om elke druppel humor uit de vele lugubere situaties te wringen. Hierdoor wordt Girls Night Out geen memorabele komedie, maar wel prima kijk- en lachvoer om een wild avondje uit mee af te trappen.
Veel zou nog gered kunnen worden met goede timing. Maar dan nog is het irritant dat die vrouwen ondanks het hoeren en snoeren maar niet loskomen van het gebruikelijke vriendinnengetrut.
De film is grappig en zit niet alleen vol met flauwe humor, maar ook met liefde en vriendschap. De rol van Kate McKinnon is absoluut een hoogtepunt in deze film.
Dit is grotendeels een project van en met dames, maar ze brengen het er in alle denkbare opzichten slecht vanaf. Johansson, die toch de grote ster van deze gammele komedie is, is ronduit saai en draait op de automatische piloot haar tekstjes af.
Girls Night Out is een nacht om snel te vergeten.
Het is al een vrij flauwe grap; de vibrator die aanschiet onder de lakens van het bed waarop vier vriendinnen zitten te praten na een feestje. Maar als exact diezelfde grap een paar minuten later opnieuw voorbijkomt, is het helemaal zouteloos.
