Baywatch volgt de toegewijde strandwacht Mitch Buchannon (Dwayne Johnson). Mitch maakt kennis met een nieuwe rekruut, Matt Brody (Zac Efron), een jonge gast en een eersteklas heethoofd. Ze worden geforceerd samen te werken als ze achter een lokaal en crimineel plot komen, onder leiding van een machtige oliemagnaat. De toekomst van de baai is in gevaar. Aan de twee mannen om de strijd aan te gaan.
In de jaren 90 was de originele televisieserie Baywatch vooral onschuldig familievermaak. De filmversie met een totaal nieuwe cast slaat een andere toon aan. De dialogen zijn meer vilein, de actie is veel spectaculairder en de humor veel ruiger.
Baywatch weet wat voor film het is en neemt zichzelf nooit te serieus. Toch is de onwijs flauwe humor niet voor iedereen weggelegd. Baywatch is absoluut niet van hoge kwaliteit, maar mocht dit jouw humor wel zijn, dan zal je zeker gebruikmaken van je lachspieren.
Deze chaotische toonwisseling wekt het vermoeden dat de filmmakers geen duidelijk doel voor ogen hadden. Baywatch werkt namelijk niet als een komische actiefilm, maar ook niet als een parodie op het televisiefenomeen. De flauwe humor en het spanningsloze plot zorgen er tevens voor dat de film langer aanvoelt dan twee uur.
Dwayne Johnson is een prima opvolger van David Hasselhoff. Hoewel Baywatch als satire aanvankelijk nog aardig werkt, breken de bespottelijke plot en slechte humor de film op.
Over-the-top slecht: De kop hierboven was m’n eerste notitie nadat de film was afgelopen. Wel getypt met een glimlach, om helemaal eerlijk te zijn, maar damn, deze film gaat mensen met hogere verwachtingen misschien zelfs wel kwaad maken.
Toegegeven, de schaarse achtervolgingen zijn best de moeite waard, maar dienen enkel als verbindingsmiddel tussen ongein en onzin. Deze bioscoopversie probeert vooral te lokken met het succes dat aan de titel kleeft, maar voelt aan als een oneindige aaneenschakeling van gemiste kansen en verkeerde beslissingen.
Daar worden in de filmversie een paar grapjes over gemaakt, maar de reddingsbrigade van strandhoofd Dwayne Johnson gaat zich hoofdzakelijk te buiten aan oubollig schunnige mopjes over piemels, borsten, braaksel en twee lijken. De wanhopige poging om een achterhaald en kinderachtig concept een scherp randje te geven raakt kant noch wal.
Zo mag Baywatch zichzelf op de borst kloppen als modernisering van het aloude subgenre van de bikinifilm. Noem het BBB-komedie: borsten, billen en biceps. Als het maar rolt en bolt en zongebruind is.
